ΠΟΨ - ΑΤΛΑΣ ΚΥΨΕΛΗΣ 0-1

Ένα όμορφο και ηλιόλουστο φθινοπωρινό απόγευμα θέλοντας να ευχαριστηθούμε τον αγώνα που έδινε η ομάδα μας, θέλοντας να φωνάξουμε από ενθουσιασμό για την προσπάθεια των παικτών μας, θέλοντας να φωνάξουμε γκόλ…. καταφέραμε να το μετατρέψουμε σε εφιάλτη.

Ένα παιχνίδι που θα έπρεπε να είναι το λιγότερο 3 ή 4 μηδέν στο τέλος (95’ λεπτό) με μία και μοναδική φάση της αντίπαλης ομάδας  το χάσαμε.

Αυτά έχει η μπάλα όταν δεν μπορείς να την στείλεις στα δίχτυα (ισχύει ο άγραφος νόμος του ποδοσφαίρου) η μπάλα σε τιμωρεί.

Δεν θα ασχοληθούμε αν και θα έπρεπε με την διαιτησία. Ο κάθε διαιτητής κάνει την δουλειά του και εμείς την δική μας.

Η ομάδα θέλει  να ευχαριστήσει  όλους τους αγνούς φιλάθλους που έρχονται στο γήπεδο να χειροκροτήσουν,  να φωνάξουν από ενθουσιασμό και να επευφημήσουν την ομάδα μας. Θέλουμε την στηριξή τους όχι μόνο στις χαρές αλλά και στις λύπες. Πρέπει να μεταφέρουν τον ενθουσιασμό στους παίκτες για να τους οργανώνουν και όχι τον εκνευρισμό για να τους αποδιοργανώνουν. Το ξέσπασμα του αρχηγού στο τέλος είναι η μεγαλύτερη απόδειξη για την ένταση και την τεράστια πίεση που δέχθηκαν οι παίκτες στην διάρκεια του αγώνα. Η τιμωρία της ομάδας λόγω απρεπούς συμπεριφοράς των φιλάθλων της είναι χειρότερη και από αγωνιστική ήττα.